انتظار فانتزی

بنام خدا

.

ببینین این سوال چی میخواد بگه

گاهی یه بچه هفده ساله شعور و شخصیتش به اندازه یه مرد هفتاد سالس

و گاهی یه ادم هفتاد ساله شعور و شخصیتش به اندازه یه بچه ده ساله هم نیست.

چرا ؟

.

مقدمه

الف ، این مطلب مربوط به کارهای خیر نیست تقریبا

یا همچنین روز مرگی های مطلوب و امثال اینها

یعنی تغییر تو کارهای اصلی نبود هم نبوده

.

ب ، مقدمه جلسات "دوستان امام زمان عج" با بچه های فعال ، اون وسطای طولش :

{بسم الله الرحمن الرحیم

با خدا باش و پادشاهی کن

خدا ما رو آورده بود تو این دنیا که با گدایی و توسل به اهل بیت ع به نعمت های بزرگ برسیم (۱.راه اهلبیت ع، ۲.آثار و رُوات آثار اهلبیت ع ، ۳.توسل و گدایی اهلبیت ، ۴.معرفت و محبت اهلبیت ع ، با اینا به نعمتای بزرگ برسیم)

هرچی تو جلسات گفته میشد مربوط به راه کمال بود ، راه کمال چی بود ؟ جمع کردن صفات خوب و بیرون کردن صفات بد (خلاصه)

دو تا از صفتای گردن کلفت ، شدن فرمول خوشبختی : ۱.احترام و رضایت پدر و مادر و ۲.مراقبت بر نماز

اولی رو از همه خواستن از همین الانم هست

دومی رو از کلاس بالاها خواستن و از هروقت پدر و مادر صلاح بدونن

اصن جلسات تکرار میشن برای این ، تا دیگه انشالا همیشه یادتون بمونه و در کنارش یه مطلب کوچیک...}

.

پایان مقدمه

،

.

سرعت تغییر در راه کمال در انسانها بین دو مثال زیر مدرج هست

اولی مثلا هفتاد سالگیش با ده سالگیش تقریبا از نظر درک و نگرش و عمیق بودن و احوالات ، یکی هستش

دومی بعنوان مثال تو یه ماه به قاعده ی هفت سال از نقطه ی آغاز ماهش فاصله میگیره

و این درک و نگرش و عمیق بودن و احوالات من و خیلی چیزای دیگه ی وجود من ، مستقیما وابسته به جایگاه من در راه کمال هست.

که همه خواه ناخواه از منفیش تا جلوهاش درگیر این راه هستند

******

******

******

.

بر چهره ی دلربای مهدی عج صلوات

.

تصویر : SHRM